Impact COVID-10 op Afvalsector
De COVID-19-pandemie heeft al een enorme impact gehad op de afvalsector. Overheidsinstanties en gemeentelijke afvalbedrijven moesten hun afvalbeheersystemen en -procedures tijdens de lockdowns snel aanpassen. De sector moest zorgen voor de bescherming van zijn klanten en werknemers en tegelijkertijd de cruciale diensten van afvalinzameling en -verwerking behouden. Tegelijkertijd is er in sommige gevallen meer afval gegenereerd. Veel mensen hadden meer tijd en gingen een afvalcontainer huren en ruimden hun huizen, kelders en zolders op. In Duitsland resulteerde dit in lange rijen voor recyclingcentra die grof afval en afgedankte elektrische en elektronische apparatuur accepteerden. In België waren de inzamelcontainers voor tweedehands textiel gesloten en moesten mensen de gebruikte kleding thuis bewaren of zelf opruimen door bijvoorbeeld een afvalcontainer huren. En overal in Europa nam het illegaal dumpen van afval toe en kwam er een hele nieuwe afvalstroom de straten en huisvuilbakken binnen: persoonlijke beschermingsmiddelen.
Veel landen moesten mankracht en middelen opnieuw toewijzen om de afvalinzamelingsdiensten tijdens de pandemie te garanderen. Daartoe moesten prioriteiten worden gesteld aan specifieke afvalfracties, bijvoorbeeld eerst de inzameling van restafval garanderen, dan bioafval, dan verpakkingsafval, enz. Naast de veiligheidsbeperkingen van COVID-19 betekende dit vaak dat huishoudelijke recyclingcentra (brengcentra) of openbare voorzieningen niet als een prioriteit werden beschouwd en werden gesloten. Tegelijkertijd profiteerden mensen van het weggooien van oude meubels, kleding, elektronica en klaagden ze omdat ze hun afval niet naar de recyclingcentra konden brengen, zelf een container huren was een veel voorkomend beeld. Helaas heeft de sluiting van aflevercentra vaak geleid tot een toename van het illegaal storten van afval, zoals gemeld door Nederland, België, het Verenigd Koninkrijk en Portugal. Daarom hebben veel gemeenten zich ingespannen om te communiceren en burgers te vragen om specifieke zaken zoals batterijen, AEEA en lampen thuis te houden tot na de pandemie.
In Barcelona (Catalonië) is de afvalproductie met 25% gedaald. Ook is de kwaliteit en het tempo van gescheiden inzameling verslechterd doordat in sommige gevallen de gescheiden inzameling is gestopt vanwege COVID-19. De stad Milaan slaagde er echter in om een hoog scheidingspercentage te behouden ondanks het feit dat het gebied zwaar werd getroffen door het virus. Zonder de toeristen en vele zakelijke activiteiten was de totale afvalproductie in Milaan afgenomen en slaagde de stad erin om personeel over te hevelen naar de gescheiden inzameling. In niet-toeristische steden was herverdeling van medewerkers vaak niet mogelijk en was zelf een container huren de beste optie.
De recycling van glas en papier werd zeker beïnvloed. De waardeketens zijn onderbroken en de verminderde ophaaldiensten hebben ook geleid tot verminderde hoeveelheden recyclebaar materiaal. Tijdens de lockdown zijn veel van de recyclinginstallaties gesloten en de verschillende afvalfracties bleven op de overslagstations. In Frankrijk meldde CITEO, de organisatie die verantwoordelijk was voor de uitgebreide producentenverantwoordelijkheid voor huishoudelijke verpakkingen en grafisch papier, dat 97% van de sorteercentra hun activiteiten op 25 mei hadden hervat. Niettemin hebben sommige centra nog steeds een verminderde activiteit, voornamelijk als gevolg van een afname van de binnenkomende hoeveelheden als gevolg van de stopzetting van de selectieve inzameling in hun gebied. Daarnaast zorgden de regels van veiligheidsafstand er ook voor dat er minder medewerkers aan de sorteerbanden werken en de doorzet van de productie afneemt. Over het algemeen heeft geautomatiseerd sorteren de voorkeur gehad in tijden van corona.